BLOG IMAGETON
Wizerunek
Czy tego chcemy, czy nie, budujemy nasz wizerunek codziennie: w pracy, w domu, w sklepie, na ulicy. Każdego dnia i w każdej sytuacji wysyłamy werbalne i pozawerbalne sygnały informujące kim jesteśmy. Prezentujemy się od pierwszego kontaktu z odbiorcą, malując gestem, słowem, ubiorem portret nas samych. A ponieważ nie zastanawiamy się nad tym, często ten wizerunek nie jest taki, jakich chcielibyśmy, żeby był.
Jak przygotować się do wystąpienia?
Wszyscy chcemy dobrze wypaść. A jeśli ktoś nie chce, to właściwie nie ma problemu – wystarczy, że wejdzie na scenę i powie cokolwiek. Tylko tu także trzeba uważać, bo im mniej się przejmujemy, tym większe prawdopodobieństwo, że nasze wystąpienie będzie lepsze, więc żeby źle wypaść, też należy się postarać... Ale dzisiaj opowiem o kilku prostych zasadach, które zwiększają szanse na DOBRE wystąpienie.
W każdym razie
Często słyszę: „w każdym bądź razie”. Bardzo często to słyszę. W telewizji, na ulicy, wśród znajomych. A w ogóle chciałabym tego nie słyszeć, ponieważ to popularne wyrażenie nie jest poprawne.
Gruszki w popiele
Przysłowia się przydają. Dzięki nim można w prosty i szybki sposób podsumować niemal każdą sytuację. Kto z nas nie usłyszał chociaż raz, że apetyt rośnie w miarę jedzenia, a historia lubi się powtarzać? A ponieważ jest sezon na gruszki, będzie o gruszkach.
Jak rozpocząć i zakończyć mejla?
List elektroniczny (e-mail, potocznie: mejl), w porównaniu do tradycyjnej papierowej korespondencji, jest zjawiskiem dosyć nowym i dlatego często rodzi problemy natury grzecznościowej, zwłaszcza w kwestii tego, jak rozpocząć i zakończyć wiadomość. Poniżej kilka podpowiedzi, jak zrobić to elegancko i profesjonalnie.
Czy są jakieś pytania?
Stoisz na środku sceny i właśnie kończysz swoje wystąpienie. Wiesz jak ważny jest dobry początek i niebanalne zakończenie, więc podsumowujesz przygotowanym cytatem. Czujesz, że doskonale Ci poszło, ale zanim rozlegną się brawa, nagle przychodzi Ci do głowy, że może ktoś ze słuchaczy ma jakieś pytanie, więc szybko zwracasz się do nich z nieśmiertelnym: „Czy są jakieś pytania?”. I wtedy zapada cisza.
Od ambiwalencji do Konfucjusza
Ktoś określił coś słowem: ambiwalentny, wykrzywiając z niechęcią usta. Czyli jaki? – zapytałam. No, zły i nienadający się do niczego – padła odpowiedź. Hmm, ja inaczej rozumiem to słowo, pomyślałam. Ale od razu przyszło mi do głowy, że często tak się zdarza - coś gdzieś usłyszymy, a potem bez sprawdzenia powtórzymy w błędnym znaczeniu i nagle wszyscy mówią: dokładnie zamiast: właśnie tak, otóż to, ależ tak! :)
